Από τον Πλάτωνα στον Φρόυντ κι από τον Γιουνγκ σε σένα: Η αλήθεια δεν είναι στην κορυφή, αλλά στο βάθος.
Φαντάσου ένα δωμάτιο γεμάτο καθρέφτες. Άλλοι σε δείχνουν όπως σε βλέπουν οι άλλοι. Άλλοι όπως θέλεις να φαίνεσαι. Κάποιοι είναι θολωμένοι. Και ένας μόνο… ένας μικρός, καθαρός καθρέφτης στο βάθος, σε δείχνει όπως πραγματικά είσαι.
Η ζωή, λέει ο Carl Jung, δεν ξεκινά με τη γέννηση.
Ούτε όταν παίρνεις το πρώτο σου πτυχίο.
Ούτε όταν παντρεύεσαι, κάνεις παιδιά, πετυχαίνεις, ταξιδεύεις.
Η ζωή ξεκινά όταν αρχίζεις να βρίσκεις τον εαυτό σου.
Η στροφή μέσα μας
“He who looks outside, dreams. He who looks inside, awakens.” – Carl Jung
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ψευδαίσθηση από το να κυνηγάς έναν εαυτό που δεν έχεις επιλέξει.
Έναν ρόλο. Μια μάσκα. Ένα “πρέπει”.
Ο Γιουνγκ μάς καλεί σε μια στροφή.
Όχι προς τα έξω — προς τα μέσα.
Όχι στο “τι κάνω”, αλλά στο “ποιος είμαι”.
Όχι στην επίδειξη, αλλά στην αυτογνωσία.
Ποιος είσαι όταν κανείς δε σε κοιτά;
Εδώ είναι το κλειδί.
Ο εαυτός σου δεν είναι οι τίτλοι σου.
Δεν είναι η δουλειά σου, ούτε οι επιτυχίες σου.
Ο εαυτός σου είναι αυτός που παραμένει, όταν όλα τα υπόλοιπα αφαιρεθούν.
Και για να τον συναντήσεις… πρέπει πρώτα να σταματήσεις να τρέχεις.
Σκιά και φως
Ο Γιουνγκ δεν υπόσχεται εύκολες αλήθειες.
Για να βρεις τον εαυτό σου, πρέπει να διασχίσεις τη σκιά σου.
“One does not become enlightened by imagining figures of light, but by making the darkness conscious.”
Να αποδεχτείς τις αντιφάσεις σου.
Τα λάθη σου. Τις πληγές σου.
Όχι για να τα δικαιολογήσεις. Αλλά για να πάψεις να τα κρύβεις.
Η σκιά δεν είναι εχθρός. Είναι κομμάτι του εαυτού.
Και μόνο όταν τη δεις κατάματα, ελευθερώνεσαι.
Η εσωτερική γαλήνη δεν έρχεται με αλλαγή τόπου.
Έρχεται με αλλαγή κατεύθυνσης.
Από το “τι νομίζουν οι άλλοι”, στο “τι πιστεύω εγώ”.
Από το “πώς φαίνομαι”, στο “πώς νιώθω”.
Μην περιμένεις την τέλεια στιγμή
Δεν θα έρθει κανείς να σου πει πότε ξεκινά η αληθινή σου ζωή.
Ούτε υπάρχει κάποια τελετή.
Η μόνη τελετή είναι η απόφαση να σταθείς αληθινά απέναντι στον εαυτό σου.
“The privilege of a lifetime is to become who you truly are.”
Αυτό που λέει ο Jung είναι καθαρό:
Η ζωή σου δεν είναι ένα βιογραφικό.
Είναι μια πορεία επιστροφής στον εαυτό.
Κι αυτή η πορεία ξεκινά όχι όταν βρεις όλες τις απαντήσεις,
αλλά όταν σταματήσεις να ζεις με ερωτήσεις που δεν είναι δικές σου.
Θες να ξεκινήσεις πραγματικά να ζεις;
Κοίτα μέσα. Εκεί είναι το μονοπάτι.
Στην εποχή των “selfies” και των συνθημάτων αυτοβελτίωσης, η πραγματική κάθοδος στον εαυτό μοιάζει σχεδόν αντισυμβατική. Δεν γίνεται με affirmations. Ούτε με likes. Γίνεται με σκάψιμο.
Και σ’ αυτό το σκάψιμο, τρεις στοχαστές μάς άφησαν φως σαν φανάρια σε υπόγειες στοές:
Carl Jung:
Ο Γιουνγκ είδε τη σκιά όχι ως εχθρό, αλλά ως πύλη. Η “κάθοδος” στον εαυτό για εκείνον δεν είναι πολυτέλεια. Είναι προϋπόθεση ζωής.
Μόνο αν αγγίξεις τη σκιά σου, θα μπορέσεις να σταθείς στο φως χωρίς να τρεμοπαίζεις.
Πλάτων:
Η “κάθοδος στη σπηλιά” του Πλάτωνα δεν ήταν ποινή — ήταν παιδεία.
Για να δεις το πραγματικό φως, πρέπει πρώτα να βγεις από την ψευδαίσθηση.
Η φιλοσοφία του Πλάτωνα είναι, ουσιαστικά, μια μέθοδος αυτογνωσίας με πυξίδα την ψυχή.
Sigmund Freud:
Ο Φρόυντ, με την περίφημη φράση “όπου ήταν το Αυτό, να γίνει το Εγώ”, μας δίνει ένα ψυχαναλυτικό manual.
Δεν καταργείς το ασυνείδητο. Το αναγνωρίζεις. Και χτίζεις το εγώ σου πάνω στο χάος που προηγουμένως σε κυρίευε.